لطفا پرسش شماره 5 عقاید: شناخت خلیفه خداوند در زمین با موضوع «نشانههای ظهور مهدی و فتنههای آخر الزّمان» ثبت شده توسط «سعید» در تاریخ 13 دی 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینهساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.
متن پرسش:
نظر جناب منصور هاشمی خراسانی دربارهی مدّعیانی که در حال حاضر، خود را با استناد به برخی خوابها و حوادث طبیعی و نیز روایات کلّی، نماینده یا فرستاده یا حتی فرزند امام مهدی میشمارند و با این عنوان مردم را به سوی خود فرا میخوانند چیست؟
پاسخ بخش پاسخگویی به پرسشهای دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:
وجود نماینده یا فرستاده یا فرزند برای امام مهدی، از محالات عقلی یا شرعی نیست؛ چراکه آن حضرت بنا بر قول به وجودش در حال حاضر، بشری مانند دیگران است و میتواند مانند دیگران برای انجام برخی کارهای خود، نماینده یا فرستادهای بگیرد و همسری اختیار کند و فرزندی داشته باشد، ولی با توجّه به اینکه نمایندگی یا فرستادگی یا فرزندی کسی برای دیگری، بر خلاف اصل اوّلی است، نیاز به اثبات دارد و اثبات آن با طرق معتبر عقلی و شرعی ممکن است و خواب به تنهایی از این طرق نیست؛ همچنانکه حوادث طبیعی و روایات مجملی که قابل انطباق بر افراد مختلف است، از این طرق شمرده نمیشود. بنابراین، مدّعیانی که با استناد به این قبیل امور خود را نماینده یا فرستاده یا فرزند امام مهدی میشمارند، قابل تصدیق نیستند و تکذیب آنان جایز است. این در صورتی است که سایر اقوال و اعمال آنان در ضدّیت با مبانی اسلام نباشد، اما در صورتی که سایر اقوال و اعمال آنان در ضدّیت با مبانی اسلام باشد، بحثی در وجوب تکذیب آنان نیست، مانند اینکه مسلمانان را به بیعت با خود فراخوانند یا خود را با عناوینی شرعی یاد کنند که قطعاً برای آنان نیست یا با حاکمان ظالم دوستی نمایند یا بر خلاف واضحات اسلام تعلیم دهند یا خرافات و موهومات و نظرات بیمعنا و سخیف را اظهار دارند؛ چراکه ممکن نیست امام مهدی چنین سفهائی را نماینده یا فرستادهی خود قرار دهد تا در میان مسلمانان فتنه انگیزند و وقت و نیروی آنان را با اباطیل خود ضایع نمایند؛ هر چند فرزندی آنان برای آن حضرت، در صورتی که دلیلی معتبر برای آن داشته باشند، با چنین اقوال و اعمالی نفی نمیشود؛ جز آنکه فرزندی آنان برای آن حضرت نیز به تنهایی مستلزم وجوب تبعیّت از آنان نیست؛ زیرا چه بسیار فرزندان انبیا و ائمه که کافر یا ظالم بودند و تبعیّت از آنان حرام بود.