7.احکام:احکام نماز

لطفا پرسش شماره 152 عقاید با موضوع «احکام نماز» ثبت شده توسط «محمّد جواد» در تاریخ 19 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

با سلام خدمت شما موحدان خالص که کسی را در اطاعت و عبادت الله شریک قرار نمی‌دهید.

در مورد شکل و نحوه‌ی انجام نماز سؤالاتی داشتم:

1 . زمانی که علی (رض) به خلافت رسید آیا شکل نماز را همانند شکل نماز شیعیان انجام داد یا مانند خلفای قبلی نماز را برگزار می‌کرد؟ اگر شکل نماز را تغییر دادند چگونه شد که بعد ایشان دوباره تغییر کرد؟ و اگر تغییر ندادند چرا اصلاح نکردند؟

2 . آیا شکل نماز و یا نحوه‌ی وضو باعث قبولی نماز می‌شود؟

3 . چرا مذاهب مختلف اشکال مختلف نماز دارند و یکدیگر را متهم به بدعت می‌کنند و این اختلاف از کجا منشأ گرفته است؟

با تشکّر از شما که بهشت را به بهائی اندک نفروخته‌اید و بدون هیچ ادّعایی به تکلیف شرعی و عقلی اسلام عمل می‌کنید. باشد که خداوند به ما و همه‌ی مسلمانان توفیق موحّد خالص بودن عطا بفرماید و ما را از شرّ حاکمان دجّال نجات دهد.

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

برادر مسلمان!

لطفاً به نکات زیر توجّه فرمایید:

1 . نماز شیعه و نماز اهل سنّت، تفاوت مهمّی با یکدیگر ندارند؛ چراکه مقوّمات نماز شامل قبله، قیام، تکبیرة الإحرام، قرائت، رکوع، قیام بعد از رکوع، سجدتین، شهادتین و تسلیم، در هر دو مشترک‌اند و تنها در برخی جزئیات مانند تکتّف در حال قیام و تورّک در حال قعود و آمین گفتن بعد از حمد و نهادن پیشانی بر روی خاک، تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند که غالباً در میان خود مذاهب شیعه و مذاهب اهل سنّت نیز موجود است و هیچ یک -بنا بر نظر علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی- باطل کننده‌ی نماز نیست.

5.احکام: احکام حجاب، نکاح و روابط جنسی

لطفا پرسش شماره 151 احکام با موضوع «احکام حجاب، نکاح و روابط جنسی» ثبت شده توسط « محمّد جواد» در تاریخ 11 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

با سلام خدمت اساتید محترم و همچنین بر موحدان خالص که جز الله و رسولش از کسی اطاعت نمی‌کنند و مشرک در ولایت نیستند و ساخته‌ی ذهن خود را امام خود نمی‌کنند.

و امّا بعد

این جانب در ایران حجره‌ای جهت تجارت دارم و منشی خانمی داشتم که اموری را رسیدگی می‌کرد. حال احساس کردم که بودن زن در محلّ کار، شرعی نباشد. اما از آنجا که در ایران زن و مرد برابر هستند و چه بسا برای کار کردن به زن‌ها بیشتر از مردها بها داده می‌شود، خواستم بدانم که در سنّت یقینی پیامبر جایگاه زن چگونه است؟ حجاب زنان چگونه است؟ آیا مجاز  هست در بیرون منزل کار کند؟ آیا مجاز هست با نامحرم ارتباط داشته باشد؟ آیا زن می‌تواند در امور مختلف فعالیت کند؟ آیا ما می‌توانیم از زنان در کارهای خود استفاده کنیم؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

سلام بر کسانی که حق را می‌شناسند و می‌پذیرند و با دل و زبان و دست خود یاری می‌کنند.

و امّا بعد

اصل، برابری حقوق و تکالیف زن و مرد است مگر در موردی که دلیلی قطعی از شرع برای تفاوت در آن وجود دارد؛ چراکه همه‌ی اوامر و نواهی خداوند و پیامبرش از این جهت عام و مطلق‌اند و شامل هر دو می‌شوند، مگر نواهی و اوامری که اختصاص آن‌ها به یکی از آن دو معلوم است. بر این اساس، زنان می‌توانند در هر کار مشروعی که انجام آن به تنهایی برای آنان جایز است با مردان مشارکت کنند، مشروط به اینکه مستلزم کاری غیر مشروع مانند تماس بدنی یا گفتار تحریک کننده یا تنها شدن با آنان در مکانی که کسی داخل نمی‌شود یا کاستن از پوشش واجب یا کوتاهی در ادای حقّ شوهر یا اضاعه‌ی فرزندی که مکلّف به تربیت او هستند نباشد؛ چراکه اگر مستلزم چنین کارهایی باشد، مقدّمه‌ی حرام شمرده می‌شود و مقدّمه‌ی حرام عقلاً حرام است؛ همچنانکه برای مردان نیز جایز نیست که در چنین حالاتی با زنان مشارکت کنند یا مشارکت آنان با خود را بپذیرند

2.احکام: احکام پوشیدنی‌ها و آراستنی‌ها

لطفا پرسش شماره 150 عقاید با موضوع «احکام پوشیدنی‌ها و آراستنی‌ها» ثبت شده توسط «رضا راضی» در تاریخ 11 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

آیا نبیّ مکرّم [اسلام] بر سایرین من جمله انبیاء قبلی و جانشینانش برتری وجودی دارد؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

در اسلام لباس مخصوصی برای عالمان مسلمان پیشبینی نشده، بل از پوشیدن لباس شهرت که سبب تمایز مسلمانی از مسلمانان دیگر می‌شود، نهی شده و با این وصف، پوشیدن چنین لباسی برای عالمان مسلمان به قصد شهرت و تمایز، مکروه است؛ چنانکه یکی از یارانمان ما را خبر داد، گفت:

«کُنّا مَعَ ٱلْمَنْصُورِ ٱلْهاشِمِیِّ ٱلْخُراسانِیِّ فِی مَسْجِدٍ فَأَقْبَلَ عَلَیْنا وَ قالَ: لا تَلْبِسُوا لِباسَ ٱلشُّهْرَةِ فَیَأْخُذُکُمُ ٱلْخُیَلاءُ فَیُحْبِطُ أَعْمالَکُمْ! فَما لَبِثَ أَنْ دَخَلَ رَجُلٌ عَلَیْهِ ٱلْعادَةُ، فَقالَ: هٰذا مِنْ لِباسِ ٱلشُّهْرَة»؛ «به همراه جناب منصور هاشمی خراسانی در مسجدی بودیم، پس روی به ما کرد و فرمود: لباس شهرت نپوشید که شما را خودبزرگ‌بینی می‌گیرد، پس اعمالتان را نابود می‌کند! پس چیزی نگذشت که مردی با لباس روحانیّت وارد شد، پس آن جناب فرمود: این از لباس شهرت است»!

3.عقاید: شناخت خلیفه‌ی خداوند در زمین؛ احوال پیامبر خاتم (ص) و فضائل او

لطفا پرسش شماره 149 عقاید با موضوع «شناخت خلیفه‌ی خداوند در زمین؛ احوال پیامبر خاتم (ص) و فضائل او» ثبت شده توسط «رضا راضی» در تاریخ 11 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

آیا نبیّ مکرّم [اسلام] بر سایرین من جمله انبیاء قبلی و جانشینانش برتری وجودی دارد؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

«برتری وجودی» اگر به معنای مزیّتی در جهات بشری است، برای رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم ثابت نیست؛ چراکه خداوند آن حضرت را در این جهات «مثل مردم» دانسته و فرموده است: «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» (کهف/ 110)؛ «بگو من تنها بشری مثل شما هستم» و با این وصف، همه‌ی ضعف‌های ناشی از بشر بودن که به صورت طبیعی در مردم وجود دارد، در آن حضرت نیز موجود است، مانند نیاز به آب، غذا، لباس، خواب و همسر و آسیب‌پذیری در برابر بیماری، پیری و مرگ و حتّی احتمال سهو و فراموشی که از محدودیّت‌های ذاتی بشر بر می‌خیزد، ولی «برتری وجودی» به معنای گرامی‌تر بودن نزد خداوند، قطعاً برای آن حضرت ثابت است؛ زیرا آن حضرت واپسین پیامبر خداوند است (أحزاب/ 40) که دین به واسطه‌ی او کامل و نعمت به واسطه‌ی او تمام شده است (مائده/ 3) و پیامبران پیشین برای یاری او پیمان بسته‌اند (آل عمران/ 81) و به ظهور او بشارت داده‌اند (صف/ 6) و اوصاف او و پیروانش را یاد کرده‌اند (فتح/ 29) و پیروان خود را به اطاعت از او امر نموده‌اند (أعراف/ 157)، تا جایی که اطاعت از پیامبران پیشین به جای او کفایت نمی‌کند (آل عمران/ 85) و گرامی‌تر بودن نزد خداوند چیزی جز این نیست. از این رو، خداوند فضل خود را بر آن حضرت بزرگ شمرده (إسراء/ 87) و او را «کوثر» به معنای بهره‌ای فوق العاده بخشیده (کوثر/ 1) و وعده‌ی «مقام محمود» (إسراء/ 79) و «فتح مبین» (فتح/ 1) و «نصر عزیز» (فتح/ 3) و پیروزی بر همه‌ی ادیان (توبه/ 33) داده و جن و انس را مخاطب او ساخته (الرّحمن/ 33) و به پیروی از او برانگیخته (أحقاف/ 29) و هزاران فرشته را برای یاری او نازل فرموده (آل عمران/ 124-126) و به برکت او شیاطین را از نزدیک شدن به آسمان باز داشته (جن/ 9) و او را در یک شب به بیت المقدس (إسراء/ 1) و از آنجا به بالاترین نقطه در بهشت که سدری بر کرانه‌ی آن روییده، رسانده (نجم/ 14) و بزرگ‌ترین نشانه‌های خود را به او نشان داده (نجم/ 18) و خلاصه به او آن قدر عطا فرموده که راضی شده است (ضحی/ 5)

3.عقاید:شناخت خلیفه‌ی خداوند در زمین؛ احوال صحابه و همسران پیامبر خاتم (ص) و حرمت آنان

لطفا پرسش شماره 148 عقاید با موضوع «شناخت خلیفه‌ی خداوند در زمین؛ احوال صحابه و همسران پیامبر خاتم (ص) و حرمت آنان» ثبت شده توسط «علی» در تاریخ 2 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

چرا حضرت علی قاتلان عثمان را محاکمه نکرد؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

قاتلان عثمان تفصیلاً برای علی شناخته شده نبودند تا آنان را مجازات کند و اجمالاً نیز بیشتر مهاجران و انصار از اصحاب رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم متّهم به مشارکت مستقیم یا غیر مستقیم در قتل او بودند؛ تا جایی که از ابو سعید خدری نقل شده است که هشتصد نفر از آنان را در قتل او حاضر می‌دانست (ابن شبة، تاریخ المدینة، ج4، ص1175) و از هاشم بن عتبة بن أبی وقّاص نقل شده است که در معرّفی قاتلان او می‌گفت: «إِنَّما قَتَلَهُ أَصْحابُ مُحَمَّدٍ وَ أَبْناءُ أَصْحابِهِ وَ قُرّاءُ ٱلنَّاسِ حِینَ أَحْدَثَ ٱلْأَحْداثَ وَ خالَفَ حُکْمَ ٱلْکِتابَ» (ابن مزاحم، وقعة صفّین، ص354؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج4، ص30)؛ «جز این نیست که اصحاب محمّد و فرزندان اصحابش و قاریان مردم او را کشتند، هنگامی که بدعت‌ها برساخت و با حکم قرآن به مخالفت پرداخت». به علاوه صدها نفر از مسلمانان خشمگین که به دعوت برخی صحابه و تابعین از شهرهای مختلف خصوصاً کوفه و مصر به مدینه آمده بودند، در قتل او مشارکت داشتند (نگاه کنید به: ابن قتیبة، الإمامة و السّیاسة، ج1، ص40) و روشن است که محاکمه‌ی همه‌ی این شمار کثیر برای علی مقدور نبود و موجب فتنه می‌شد، در حالی که خداوند فرموده است: «لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ» (بقره/ 286)؛ «خداوند کسی را جز به اندازه‌ی توانایی‌اش تکلیف نمی‌کند» و فرموده است: «وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ» (بقره/ 191)؛ «و فتنه بدتر از قتل است».

1.احکام:احکام برده‌داری

لطفا پرسش شماره 147 احکام با موضوع «احکام برده‌داری» ثبت شده توسط «علی» در تاریخ 2 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

چرا برده‌داری در قرآن تأیید شده و حقوق و احکام جداگانه برای آن قید شده است؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

خرید، فروش و نگه‌داری برده چیزی نیست که اسلام آن را تأسیس کرده باشد، بل چیزی است که هزاران سال پیش از اسلام تأسیس شده و با حالتی ظالمانه رواج یافته و اسلام آن را محدود کرده و با وضع احکامی عادلانه، از حالت ظالمانه خارج ساخته است. برده در اسلام کسی است که خودش یا پدرش دشمن خداوند و خلیفه‌اش در زمین بوده و در جنگ با مسلمانان به اسارت آنان درآمده، ولی به جای آنکه کشته شود به یکی از مسلمانان سپرده شده است تا به قدر توان خود و در چهارچوب احکام اسلام برای او کار کند و در عوض آن، از حقّ مسکن، خوراک، پوشاک و ازدواج بهره‌مند شود و این مانند استخدام او به مثابه‌ی یک کارگر تمام وقت است که همزمان به او فرصت می‌دهد تا با فرهنگ و آموزه‌های اسلامی آشنایی یابد و با میل خود -بدون هیچ اجباری- مسلمان شود و به سعادت حقیقی در آخرت دست یازد.

2.عقاید:شناخت کتاب خداوند؛ ارتباط قرآن و سنّت

لطفا پرسش شماره 146 عقاید با موضوع «شناخت کتاب خداوند؛ ارتباط قرآن و سنّت» ثبت شده توسط «علی» در تاریخ 2 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

هر جا لازم به کشتن کسی بوده حکمش در قرآن آمده؛ چراکه کشتن یک تن برابر با کشتن تمام بشریت است. چرا رجم در قرآن نیامده؟ آیا رجم باید به قصد کشت باشد یا فقط تنبیه؟ اگر مستند آن حدیث است، چگونه آیه‌ی قرآن را نسخ می‌کند؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

زن و مردی که مرتکب زنا شده‌اند، محکوم به صد ضربه تازیانه در حضور گروهی از مؤمنان هستند؛ چراکه خداوند بلندمرتبه در کتاب خود فرموده است: «الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا کُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْکُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ» (نور/ 2)؛ «زن زناکار و مرد زناکار، هر یک را صد تازیانه بزنید و شما را نسبت به آن دو در دین خداوند رأفتی نگیرد اگر به خداوند و روز قیامت باور دارید و باید گروهی از مؤمنان عذاب آن دو را شاهد باشند» و در این باره فرقی میان زن و مرد محصن که به همسری برای خود دسترسی داشته‌اند و زن و مرد غیر محصن که به همسری برای خود دسترسی نداشته‌اند نیست؛ چراکه هر دو مصداق «الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی» هستند و مشمول حکم عامّ خداوند در قرآن می‌شوند و تخصیص این حکم عامّ قرآنی به زن و مرد غیر محصن با استناد به روایات رجم زن و مرد محصن -هر چند متواتر هستند- ممکن نیست؛ چراکه بنا بر نظر علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی در کتاب شریف «بازگشت به اسلام» (ص194 تا 197)، سنّت نمی‌تواند قرآن را نسخ کند یا تخصیص بزند یا تعمیم دهد، بلکه می‌تواند آن را تبیین کند؛ به این معنا که فروع و مصادیق آن را آشکار سازد و با این وصف، زن و مرد زناکار -خواه به همسری برای خود دسترسی داشته باشند و خواه به همسری برای خود دسترسی نداشته باشند- محکوم به صد ضربه تازیانه در حضور گروهی از مؤمنان هستند.

4.عقاید:شناخت خلیفه‌ی خداوند در زمین؛ احوال اهل بیت پیامبر خاتم(ص) و شؤون آنان

لطفا پرسش شماره 145 عقاید با موضوع «شناخت خلیفه‌ی خداوند در زمین؛ احوال اهل بیت پیامبر خاتم(ص) و شؤون آنان» ثبت شده توسط «علی» در تاریخ 2 بهمن 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

1 . امامان اهل بیت داشتن یک گرم طلا را بر خود و دیگر مردان حرام می‌دانستند. چگونه است که مرقد آنان از طلا انباشته شده؟

2 . چرا حضرت علی با آن همه بیت المال و حکومت 5 ساله برای پیامبر بارگاه نساخت؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

لطفاً به نکات زیر توجّه فرمایید:

1 . امامان اهل بیت به پیروی از جدّ بزرگوارشان رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم طلا و نقره‌ای در زندگی دنیا نیندوختند، مگر اینکه در راه خداوند انفاق کردند؛ زیرا بهتر از هر کسی می‌دانستند که خداوند در کتاب خود فرموده است: «وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا یُنْفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ» (توبه/ 34)؛ «کسانی که طلا و نقره را می‌اندوزند و در راه خداوند انفاق نمی‌کنند، آنان را به عذابی دردناک بشارت ده». با این وصف، انباشتن طلا و نقره پیرامون قبور آنان، از مال آنان یا به امر آنان نبوده، بلکه از مال مسلمانان و به خواست خود آن‌ها بوده است و با این وصف، خوبی یا بدی آن به خود آن‌ها مربوط می‌شود و به امامان اهل بیت ربطی پیدا نمی‌کند.

 قدر مسلّم این است که انباشتن طلا و نقره پیرامون قبور آنان، اصلی در اسلام ندارد و بر خلاف سنّت است و با این وصف، ابتداءِ به آن جایز نیست، ولی رفع آن پس از انجام آن، در صورتی جایز است که اهانت به آنان شمرده نشود؛ چراکه حرمت اهانت به آنان از حرمت انباشتن طلا و نقره پیرامون قبورشان بیشتر است.

9.احکام: احکام مسائل مستحدثه

لطفا پرسش شماره 144 احکام با موضوع «احکام مسائل مستحدثه» ثبت شده توسط «مرصعی» در تاریخ 30 دی 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

می‌خواستم نظر آن جناب را در مورد قوانین کپی رایت بدانم. با تشکر

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

بنا بر نظر علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی، مبنای حق در اسلام مالکیّت است؛ به این معنا که هر کس حق دارد در چیزی که مالک آن است تصرّف کند، مشروط به اینکه تصرّف او منافی با احکام اسلام یا مانع از تصرّف دیگران در چیزی که مالک آن هستند نباشد و این مراد از قاعده‌ی مشهوری است که می‌گوید: «ٱلنَّاسُ مُسَلَّطُونَ عَلیٰ أَمْوالِهِمْ»؛ «مردم بر اموال خود مسلّط هستند». با این وصف، کسی که چیزی سودمند مانند کتاب را تولید می‌کند، مالک آن شمرده می‌شود و می‌تواند در آن تصرّف کند، به این ترتیب که مثلاً آن را تکثیر یا بیع یا هبه کند و دیگران نمی‌توانند بدون اذن او در آن تصرّف کنند و اگر این کار را انجام دهند، ضامن شمرده می‌شوند. آری، بنا بر قاعده می‌توانند پس از خریدن آن، در آن تصرّف کنند، به این ترتیب که مثلاً آن را تکثیر یا بیع یا هبه کنند، اگرچه تولید کننده‌ی آن راضی نباشد؛ چراکه مالکیّت آن به موجب بیع، از تولید کننده به خریدار انتقال یافته و قهراً او حق دارد در چیزی که مالک آن شده است تصرّف کند، همان طور که تولید کننده در زمان مالکیّت خود، چنین حقّی داشت و روشن است که میان مالکیّت ناشی از تولید و مالکیّت ناشی از خرید فرقی نیست، جز در پیوند با حقّ معنوی که قابلیّت انتقال ندارد و برای تولید کننده محفوظ است