4.مقدّمات: یقین و ظن؛ حجّیّت روایات متواتر و عدم حجّیّت روایات واحد
لطفا پرسش شماره 165 مقدّمات با موضوع «یقین و ظن؛ حجّیّت روایات متواتر و عدم حجّیّت روایات واحد» ثبت شده توسط «رضا راضی» در تاریخ 17 اسفند 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.
متن پرسش:
پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:
عبارت «یا إلهی عَجِّل وَفاتِی سَریعاً»،
مصرع اوّل یک بیت از شعری است که در خبر واحد بسیار ضعیفی در کتاب «بحار
الأنوار» نوشته‌ی محمّد باقر مجلسی به دختر رسول خدا صلّی الله علیه و آله و
سلّم نسبت داده شده است. مؤلّف این کتاب که خود از بی‌اساس بودن این خبر
اطّلاع داشته، پیش از آوردن آن گفته است: «وَجَدْتُ
فِی بَعْضِ ٱلْکُتُبِ خَبَراً فِی وَفاتِها عَلَیْهَا ٱلسَّلامُ
فَأَحْبَبْتُ إِیرادَهُ وَ إِن لَمْ آخُذْهُ مِنْ أَصْلٍ یُعَوَّلُ
عَلَیْه» (بحار الأنوار، ج43، ص174)؛ «در برخی کتاب‌ها خبری
درباره‌ی وفات آن حضرت علیها السّلام یافته‌ام که دوست دارم آن را بیاورم
اگرچه آن را از منبعی که قابل اعتنا باشد نگرفته‌ام»! اما تمنّای مرگ تنها برای کسانی جایز است
که یقین دارند از اولیاء خداوند هستند و نزد او در آخرت جایگاهی نیکو
دارند؛ چنانکه فرموده است: «إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّکُمْ أَوْلِیَاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ» (جمعه/ 6)؛ «اگر می‌پندارید که شما سوای مردم اولیاء خداوند هستید، پس مرگ را تمنّا کنید، اگر راست می‌گویید» و فرموده است: «قُلْ
إِنْ کَانَتْ لَکُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خَالِصَةً مِنْ
دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ» (بقره/ 94)؛ «بگو اگر سرای آخرت نزد خداوند خالص برای شما جدای از مردم است پس مرگ را تمنّا کنید اگر راست می‌گویید»،
ولی از آنجا که چنین یقینی بر خلاف خوف واجب از خداوند است و ایمن شدن از
مکر او شمرده می‌شود، شایسته‌ی هیچ کس حتّی اولیاء خداوند نیست؛ چنانکه
فرموده است: «أَفَأَمِنُوا مَکْرَ اللَّهِ ۚ فَلَا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ» (أعراف/ 99)؛ «آیا از مکر خداوند ایمن شدند؟! پس از مکر خداوند جز گروه زیان‌کاران ایمن نمی‌شوند» و با این وصف، جایی برای تمنّای مرگ وجود ندارد.
