4.عقاید: شناخت خداوند؛ وجود خداوند و توحید او

لطفا پرسش شماره 88 عقاید با موضوع «شناخت خداوند؛ وجود خداوند و توحید او» ثبت شده توسط «علی راضی» در تاریخ 10 آبان 1394 و پاسخ دفتر حفظ و نشر آثار علامه منصور هاشمی خراسانی؛ زمینه‌ساز عملی ظهور مهدی علیه السلام را بخوانید.

متن پرسش:

به کار بردن عنوان «امام» برای غیر رسول خدا و دوازده جانشینش چه حکمی دارد؟

پاسخ بخش پاسخگویی به پرسش‌های دفتر حفظ و نشر آثار منصور هاشمی خراسانی:

«امام» به معنای کسی است که از او تبعیّت می‌شود و با این وصف، کسی به نحو مطلق «امام» خوانده نمی‌شود مگر آنکه به نحو مطلق از او تبعیّت شود؛ زیرا اطلاق «امام» بر کسی که به نحو مطلق از او تبعیّت نمی‌شود، دروغ است، اگرچه «امام» خواندن او به نحو مقیّد مانند «امام حدیث»، «امام فقه»، «امام لغت» و «امام جماعت» راست باشد و با این وصف، کسی که خود را بدون تقیید «امام» می‌خواند یا دیگران او را بدون تقیید «امام» می‌خوانند و او آنان را از این کار باز نمی‌دارد، از دو حال بیرون نیست: یا خداوند به تبعیّت از او به نحو مطلق اذن داده که در این صورت، «امام» خواندن او پرستش خداوند است، یا خداوند به تبعیّت از او به نحو مطلق اذن نداده که در این صورت، «امام» خواندن او پرستش طاغوت است؛ چراکه «امام» در کتاب خداوند بر دو کس اطلاق شده است: کسی که به امر خداوند رهبری می‌کند؛ چنانکه فرموده است: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا» (أنبیاء/ 73)؛ «آنان را امامانی قرار دادیم که به امر ما رهبری می‌کنند» و کسی که بدون امر خداوند رهبری می‌کند؛ چنانکه فرموده است: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ» (قصص/ 41)؛ «و آنان را امامانی قرار دادیم که به سوی آتش فرا می‌خوانند» بدون قید «بِأَمْرِنَا» و با این وصف، «امام» خواندن کسی جز خلیفه‌ی خداوند در زمین، اگر با اعتقاد به وجوب تبعیّت از او مانند تبعیّت از خلیفه‌ی خداوند در زمین باشد، شرک است و اگر بدون این اعتقاد باشد، سوء تعبیر و تشبّه به مشرکان شمرده می‌شود؛ چنانکه خداوند فرموده است: «ذَٰلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ یُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ ۚ أَنَّىٰ یُؤْفَکُونَ» (توبه/ 30)؛ «این سخن آنان با دهان‌هاشان است، شبیه سخن کسانی را می‌گویند که پیش‌تر کافر شدند، خداوند آنان را بکشد، به کجا انحراف می‌یابند؟!».